Bas Heijne schrijft in de NRC van 31 december over de sleetsheid van begrippen uit de Verlichting zoals tolerantie, gelijkheid en rechtvaardigheid. Abstracte begrippen die hun glans zijn verloren en waarmee de opkomst van populisten zoals Sarah Palin en Geert Wilders valt te verklaren. De Gewone Man zou genoeg hebben van progressieve hypocrisie, betweterige praatjes van een linkse elite die eigen kinderen naar witte scholen stuurt.
Maar wie, in Nederland, is die Gewone Man, die kennelijk niet voor zichzelf kan denken en oneliners herkauwt alsof hij net als de koe twee magen heeft?
Eenderde van de Nederlandse beroepsbevolking heeft een HBO of universitair diploma op zak. De laagst opgeleiden zijn de VMBO’ers, ook eenderde. Het gemiddelde opleidingsniveau stijgt nog ieder jaar. Met een beroepsbevolking die in z’n geheel de middelbare school heeft afgerond, mag je toch verwachten dat het merendeel van de bevolking zelfstandig na kan denken en de verantwoordelijkheid neemt voor de inrichting van de samenleving. Zelfstandige, verantwoordelijke mensen lopen niet in de kudde achter een politicus aan, die voeden die politicus en eisen goed bestuur.
Daar komt bij dat in de grote steden, waar de zogenaamde problematiek met bijvoorbeeld immigranten het grootst is, met name de hoogopgeleiden wonen. Ja, ook in Den Haag. In het Noordoosten en de Kop van Noord Holland wonen de meeste mensen met VMBO (Mavo, VBO).
Maar wat zien we gebeuren? Onder het mom van veiligheid worden burgerrechten in toenemende mate beperkt, tot en met de legitimatieplicht van kinderen en het afgeven van je vingerafdruk wanneer je een nieuw paspoort nodig hebt. Die Gewone Man, die dus jarenlang onderwijs heeft genoten en van wie verwacht mag worden dat hij de waarden van een democratie op z’n minst in eigen belang niet verkwanselt, die laat zijn eigen vrijheden vrijwillig afpakken, omdat De Ander dan tenminste ook niet vrij is. De Gewone Man ratelt stompzinnigheden en wordt daarbij niet gecorrigeerd, maar begripvol bejegend.
Politiek links laat zich in de hoek drukken van elitaire professoren die een andere taal spreken en praat zichzelf een bijna religieus gefundeerd schuldgevoel aan. In plaats van de Gewone Man met badinerende empathie te bejegenen, moeten we hem een schop onder z’n kont geven: ook de Gewone Man heeft de plicht om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn woorden, daden en stemgedrag.
Het woord vrijheid is gekaapt door populisten die er een hek omheen hebben gezet. Een isolatiecel, geluidsdicht en zonder licht. De Nederlandse Gewone Man is een oude zeur die bang is voor verandering en alle kansen die hem geboden zijn en worden, laat liggen, ondertussen mopperend: ‘Dat moet mij weer overkomen’.
De Gewone Man is de engste en gevaarlijkste diersoort op deze aarde. Er is geen excuus voor zijn vrekkerige karakter en onverzadigbare twee magen.
Want mensenrechten, dat is geen linkse hobby. Democratie is geen overbodige luxe. Persvrijheid, vrijheid van beweging, religie en kleding zijn eerste levensbehoeften voor ieder mens. Het is als brood en water. Ik ben een geboren en getogen Nederlander. En nee, ik ben er niet trots op. Juist vanwege die zogenaamde Gewone Man die zich mijn landgenoot noemt en mijn sociaal culturele erfenis te grabbel gooit.
En wat betreft die ‘witte scholen’, symbool voor mooie praatjes, maar zelf niet meedoen: Mijn kinderen zijn geboren en getogen in een multiculturele omgeving, met immigranten (met én zonder papieren), met kunstenaars, met managers, met homo’s en hetero’s, met Nederlanders, Belgen, Fransen, met talen en gebaren. Ze hebben geleerd te kijken naar een mens: de een wordt je vriend en de ander mag je niet, klaar. Ze hebben geleerd waartoe een democratie dient en hoe waardevol vrijheid van meningsuiting is.
Een groeiend aantal progressieve mensen (links, rechts, liberaal) neemt wel verantwoordelijkheid en verdedigt mensenrechten, vrijheid en tolerantie, persoonlijk. Ze richten stichtingen op voor een beter milieu, tegen armoede, ze zorgen voor buren, organiseren evenementen, schrijven pamfletten, blogs en websites, vangen kinderen op waarvan de ouders in een crisis zitten, bieden onderdak aan uitgeprocedeerde asielzoekers. Deze wassende groep citizens is het progressieve antwoord op de gedoogde meerderheid van de Gewone Man want die stemt op zijn onderbuik, kijkt naar geestdodende tv-programma’s en is het denken verleerd, voelt zich bedreigd, verschanst zich achter zogenaamde valse Nederlandse waarden en is daar trots op.
###
Geen opmerkingen:
Een reactie posten