Mama is boos

Jeugdzorg maakt zich zorgen. Over de jeugd zou je denken, bijna goed ... Jeugdzorg maakt zich zorgen over haar imago. Het imago dat moet uitstralen dat Jeugdzorg zich zorgen maakt om de jeugd. ‘Beter voorkomen dan genezen’, denkt het instituut. ‘Er is al zoveel negatieve publiciteit.’ Dus grijpen ze in. Snel, effectief, met gerechtelijke beslissing, marginaal getoetst, zonder opgaaf van reden, worden kinderen bij hun moeder weggetrokken. Politie erbij, voor de veiligheid. Veiligheid van wie? Van de Jeugdzorgers natuurlijk.

In Nederland worden kinderen van asielzoekers in gevangenissen gezet, maar Nederlandse kinderen worden als kasplantjes bewaakt op basis van normen: is het kind op tijd op school en heeft het schone kleren aan? Regels die alleen naar uiterlijkheden kijken en geen ruimte hebben voor het individuele kind en zijn of haar moeder.

Een moeder die zich verzet wanneer haar kinderen bij haar worden weggehaald, is als een gevaarlijk dier. Vooral als ze het onterecht vindt dat jeugdzorg zich met haar gezinsleven bemoeit en haar beticht van slecht moederschap. Dus moeten de jongens en meisjes van Jeugdzorg een politie-escorte krijgen. De indruk die dat maakt op de betreffende kinderen en hun moeders is minder relevant.

De kinderen worden uit de klas gehaald. Lekker makkelijk, geen moeder in zicht. De allerkleinsten, die nog niet naar school gaan, moeten thuis opgehaald worden. Weggescheurd van de vrouw met wie hun navelstreng verbonden is en die als een tijgerin haar jong bewaakt. ‘Zie je wel, het is een labiele vrouw’.

Dan start een nieuwe procedure via de rechter. In bovenstaand geval duurde het twee weken eer de zaak voorkwam. De moeder kreeg gelijk van de rechter. De uithuisplaatsing was ongegrond en onterecht. Het leed al wel aangedaan. Moeder en kinderen voelen zich onveilig. Nachtmerries en de kleinste plast weer in zijn broek. Het litteken de gedwongen scheiding is rauw.

Van Jeugdzorg geen excuses, geen hulp, wel meer regels en een jonge HBO-er die eens per week thee komt drinken. Daarbij het gezin steeds weer ontzettend. De macht van onwetende goedbedoelende hulpverleners hebben ze aan den lijve ondervonden.

###

Om privacy redenen worden geen namen genoemd

Waiting for sunrise in North Africa

Le monde diplomatique published a map of Africa's energy infrastructure. Wonder where the sun is??

A concept of solar energy generated in the desert was molded into a foundation called Desertec on January 2009: “Clean Power from Deserts” in different regions of the world. Desertec Industrial Initiative (DII) led by Paul van Son, former Dutch utility executive, is a consortium that seeks a $560 billion investment in North African solar and wind installations over the next 40 years to empower North Africa as well as Europe. Plans are to start building the first power plant two years from now, in 2013. This is where the sun is.

But it is not on the map yet.

Recent developments in the Arab world, destabilising the region, will not prevent the desert from being solar planted, according to the DII website: 'By the year 2050 the population of North Africa will grow strongly. Accordingly, there will not only be a growing energy demand, but also an urgent need for jobs and economic prospects for the young generation. It is now even more important to point at these elements of our Desertec vision that go beyond the issue of clean energy supply.'

With this vision DII alignes with the European Union which was initially founded to bring longterm peace to the wartorn continent in 1953, through trade in coal and steel. Again, but this time a consortium of companies, NGO's and governments, look to energy trade to save the world. The sheiks of Abu Dhabi, no doubt, will be interested, since they started to diversify their countries income among others to renewable energy supply: Already 64% of the total Gross Domestic Product is generated from non fossil fuel sources, we write at Ecolutie: Power in Masdar City

The hard work though exists in bringing all these people, cultures, governments and interests together and create a winning situation for all (including the planet) This is why it takes so long for the sun to appear on the above map.
The Arab revolution might just give it a boost. Once the North African people are free to choose their rulers and to express their opinions, and as a side-effect of this democratisation the Europeans lose their Angst for Moslim dominance, coalitions will become easier to form and the sun can rise on the map.

###

Marrakech too marches

The uprising in the Middle East burgeoning democracy in Tunisia, leaving Caïro in chaos, turning Libya and Syria into warzones, seems to be unstopable despite all the sacrifices it costs.

'Beat terrorism with democracy', the Moroccan protesters chanted today at Djamaa El Fna, again turning a capital's square into a freezone. In Marrakech about 3000 people flooded the streets for freedom, women's rights, against terrorism and corruption.
King Mohammed VI denounced reforms,but he'll have to put his money where his mouth is. The bomb that exploded in the café Argana on April 28th and cost the lives of 17 people awoke fear that the authorities will stall reforms in the name of security.


###

Libya blogs on hold

Last night all articles about Libyan freedom fighters have been deleted from this blog. We got messages that they endangered the people who tweet from inside the country. That is the least of our intentions. If so, we seriously apologize.

Yes, it is dangerous to share information from a country under siege, bullied by an unscrupulous dictator. The only reason one does this is in hope for change. Change can be brought about by openness, free press, writers, tweeters, bloggers telling the world.
That is what we do @nonfiXe.

Freedom of expression is what the Libyan tweeters lack and what we defend in all honesty and with all the rights and wrongs that go with it.

The blogs about the Libyan freedom tweeters are offline for now. This does not mean we forget about them. A lot of people all around the world are on the look out for the freedom fighters to support and protect them.

No dictator can hunt down innocent men and women unpunished. No dictator can capture ideas or prevent them to spread.


Image: Al Sharrara, film by Mongi Farhani on how the Arab Revolution started in his hometown, Sidi Bouzid, Tunisia

###