De Verloren Zoon

Joost Sicking, de Verloren Zoon, detail,
potlood op papier, 1967 Achmea collectie

Jeroen Bosch schilderde de Verloren Zoon rond 1500. Joost zocht zijn schildersroots rond 1965 rondom hetzelfde thema. Vandaag kwam onze Verloren Zoon thuis. Hij had olifanten bereden en was ervan af geworpen, zo'n 3 meter naar beneden. En toen weer omhoog geklommen, op de rug van de gigant. Hij had tijgers geaaid en meisjes getemd. Meisjes met wie hij een balanceer act opvoerde voor een goed betalend publiek.
De Verloren Zoon kwam thuis als een overwinnaar van wel getrimde koningspoedels met de geur van circusstallen in zijn neus en haar. Hij blaakte. Zelfvertrouwen zwol in de getrainde biceps. Voor hem geen grenzen. Niet meer. Nooit meer. Hij had een poot van de tijger gekregen, dociel, met grote bruine ogen in de oranje met zwart gestreepte vacht, flonkerend waren die ogen, en gevangen in de kooi van de menner. Flonkerend zijn ook weer de ogen van de Verloren Zoon, gevangen in de kooi van regelgeving die zegt dat hij hier niet mag zijn. Hij laat zich niet meer vangen. Hij is vrij.
Wie zegt dat Jeroen Bosch een zwerver schilderde, heeft het mis. Bosch schilderde een vrij man. Joost ook. Joost is de opa van de Verloren Zoon die hij nooit gekend heeft.

Voor 'de Verloren Zoon', mixed media, 200x200cm, 1967/68, klik op de link Joost Sicking

###