De garage belt terwijl ik met mijn broer en zijn kinderen de honden uitlaat in een waaierig bos met plassen als vijvers op het zandpad. Mijn neefje van zeven laat zich net lachend vallen in de zuigende modder. 'Ooit komt er een eind aan,' zegt autodokter Wim droog. Iets met een doorgeroeste linkerbalk - er zit een gat in de bodem - en nog wat mankementen. Teveel om op te noemen eigenlijk en teveel ook om nog te repareren in termen van hoeveel investeer je in een oude auto.
We laden de honden en kinderen in de andere, eerste, auto voordat een van die vervaarlijk zwiepende en krakende takken op hun hoofd kan vallen. Natte vachten en hete adem walmen tegen de ramen terwijl de modder van de laarzen langzaam droogt op de bekleding. Mijn broer baalt nog meer dan ik. Hij heeft tenslotte de afgelopen twee maanden in dat Peugeotje gereden en is er aan gewend geraakt. 'Hoe moeten we nu terug naar huis, Pap? vraagt zijn dochter angstig.
'Krijg ik nog iets terug voor die auto?' 'Maak je geen illusie,' zegt Wim. 'Die Volvo daar, is helemaal goed en die verkoop ik voor tweehonderd Euro. 'Tweehonderd?' Mijn broer wordt wakker. 'Mag ik er een stukje in rijden?'
Een uur later is hij de eigenaar van 'Meneer Bob', zoals de kinderen de bak noemen.
Mijn nichtje is opgetogen over het avontuur: 'We komen in een blauwe auto en gaan terug in een rode' 'Ja,' antwoordt mijn broer, 'en als deze gekeurd moet worden, ruilen we 'm gewoon om voor een gele.' Hij grijnst er nogal cynisch bij. Gek dat het goedkoper is om een andere auto te kopen dan om je eigen auto te repareren.
'Door het fietsenplan van mijn werkgever is het voor mij voordeliger om een nieuwe fiets te kopen, dan de oude naar de fietsenmaker te brengen,' oppert een vriend wat later. Hetzelfde geldt voor computers, tv's, frituurpannen in december, voor winterjassen waarvan de rits vastgelopen is. Kortom, kopen, kopen, kopen om te bezuinigen.
###
Geen opmerkingen:
Een reactie posten