Liever het gevaar thuis

Trots toont ze haar paspoort en een groene kaart waarop de vreemdelingen politie heeft aangetekend dat ze vrijwillig terugkeert. Ze is vastbesloten. 'Ik kwam hier op zoek naar vrijheid. In het begin liep ik rechtop met lichte schouders. Toen werd ik illegaal. Het eerste jaar ging het nog wel. Het tweede jaar werd al moeilijker. Ik heb goede kleren. Ik werk en ik verzorg mezelf. Aan de buitenkant zie je niets. Maar van binnen sterf ik langzaam.'

Er rijdt een politiewagen door de straat. 'Voor hen hoef ik niet meer bang te zijn.' De groene kaart die ze in haar hand klemt, is de vrijbrief. 'Het leven hier is niet vrij. Ik word snel ouder. Ik mis mijn moeder. En waarvoor? Voor een open lucht gevangenis.'

Ze heeft haar vertrek stil voorbereid. Zoveel mogelijk veiligheidsmaatregelen ingebouwd. Ze weet niet wat ze aantreft in haar thuisland. Of ze ongemoeid door de douane komt. Ze weet niet of ze niet meteen gearresteerd wordt. Haar vlucht destijds haalde de krant. Overheidsmedewerkers noemden haar een landverrader. Een grotere aanklacht is ondenkbaar in haar vaderland waar een totalitair regiem met straffe hand heerst.

Maar toen ze op een avond uitschoot met het vleesmes en zichzelf lelijk sneed. Toen ze niet naar een arts kon om het bloeden te stelpen. Daar zat op haar kamertje, toekijkend hoe het bloed met iedere hartslag harder uit haar hand stroomde. Toen besloot ze dat ze niet langer in Nederland wilde blijven.

Ze is jong en intelligent. Ze voorziet volledig in haar eigen onderhoud, ondanks het werkverbod dat geldt voor illegalen. Ze werkt bij mensen thuis en achter coulissen. Ze heeft vrienden gemaakt en fietst met tulpen op haar bagagedrager door de stad. Een mooie, jonge, krachtige vrouw die goed Nederlands spreekt en schrijft. Een aanwinst zou je denken voor een vergrijzende samenleving.

Ze vertrekt. Ondanks het negatieve reisadvies dat geldt voor haar land van herkomst. Ondanks haar eigen angst. Want de autoriteiten hier zijn voor haar niet beter dan de heersers daar. Liever het gevaar thuis onder ogen zien, dan bang ontheemd schuilen. Ze is dapper en sterk. Net als vele van haar lotgenoten. Maar de moed en de kracht die nodig zijn om onderdrukking te ontvluchten, worden niet gezien in een samenleving die geregeerd wordt door lafaards.

###